کوره قوس الکتریکی

مهمترین بخش فولادسازی قسمت کوره قوس الکتریکی است.

کوره های قوس الکتریکی بر خلاف کوره های القایی قادر به مصرف آهن اسفنجی با درصد بالا می باشد. ولی معمولا برای ایجاد حمام مذاب اولیه در این کورها درصد مشخصی قراضه (حدودا 2 درصد کل شارژ فلزی) به این کوره ها اضافه می شود پس از ایجاد حمام مذاب، شارژ آهن اسفنجی و آهک همزمان با قوس الکتریکی و دمش اکسیژن و گاز طبیعی و کک توسط جت برنرها اضافه می گردد. در کوره قوس با تزریق اکسیژن، کک و آهک به مذاب ،سرباره پفکی ایجاد می شود که سرباره پفکی علاوه بر پوشش قوس و حفظ پایداری آن و افزایش راندمان انرژی از خوردگی شدید نسوز جلوگیری کرده و همچنین به تصفیه قوس بویژه به فسفرزدایی در کوره کمک می کند بنابراین کنترل و حفظ سرباره پفکی با بازیسته مناسب در کوره ها بسیار مهم است.تزریق اکسیژن و کربن به همراه گاز طبیعی توسط جت برنرها یک فرآیند گرمازا بوده و مصرف و پرتن مصرفی انرژی را کاهش می دهد. میزان مصرف انرژی الکتریکی در واحد کوره قوس فولادسازی فاز یک با ترانس MVA170 و ماکزیمم توان MW145، حدودا KWH/TON 650 می باشد. بطور کلی مواد اولیه مورد استفاده در کوره قوس الکتریکی عبارتند از:

• الکترودها
• مواد نسوز
• قراضه و آهن اسفنجی
• بریکت
• آهک
• دولومیت
• کک
• فروآلیاژها و سایر افزودنی ها

پس از آماده سازی در کوره قوس الکتریکی و متالوژی اولیه و رساندن مذاب به دمای حدود 1620 تا 1640 درجه سانتی گراد، مذاب کوره درون پاتیل تخلیه شده و به قسمت کوره پاتیلی ارسال می گردد.